معنی غیاث الدین علی - جستجوی لغت در جدول جو

غیاث الدین علی

لغت نامه دهخدا

(ثُدْ دی)

چلبی. از دانشمندان عثمانی در زمان سلطان بایزیدخان (اوایل قرن دهم هجری). وی معروف به پاشا چلبی بود. مدتی در ’درسعادت’، ’بروسه’، ’ادرنه’ و ’آماسیه’ به تدریس پرداخت، و به سال 927 هجری قمری / 1521 میلادی درگذشت. به تصوف نیز تمایل داشت و رسالاتی درباره علوم متداول نوشته است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 5). و رجوع به معجم المؤلفین ج 8 ص 43 و ریحانه الادب ج 3 شود

لغت نامه دهخدا

ملا غیاث الدین علی

(ثُدْ دی)

ملا ملا غیاث الدین علی، علی. مردی خوشخو بود. این رباعی از اوست:
خوبان که ز جام حسن مستند همه
هر عهد که بستند شکستند همه
با عاشق خویش آشنایی نکنند
بیگانه و بیگانه پرستند همه.
(از مجالس النفائس ص 152).
در جای دیگر از همین کتاب (ص 383) این شاعر بمناسبت شغل رنگرزی که داشت به نام غیاث الدین صباغ ذکر شده است

لغت نامه دهخدا

مولانا غیاث الدین علی

(ثُدْ دی)

مولانا مولانا غیاث الدین علی، علی. از شاعران قدیم و مردی لوند و خوش طبع بود. جوابی بر بوستان سعدی سروده است. این مطلع از اوست:
بربسته شوخ شاطر من لنگ نیلگون
نیلوفری بپای گلی گشته سرنگون.
نیز شعری دارد بمطلع زیر:
از روزه نخواهم که بر آن مه ستم آید
خواهم ز خدا آنکه مه روزه کم آید.
(از مجالس النفائس ص 152)

لغت نامه دهخدا

معنی غیاث الدین علی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما